ଜହ୍ନ – ନରେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ବେହେରା
ଜହ୍ନ
ସହସ୍ର ପୁତ୍ରର ନାହିଁ ପ୍ରୟୋଜନ
ଗୋଟିଏ ସୁପୁତ୍ର ଥିଲେ
ଘନ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରକରେ ବୋଲି
ଜହ୍ନ ନାମ ତାକୁ ଦେଲେ ।୧।
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ ହୋଇ
ଆଲୋକ ଦିଏ ବିଛାଇ
ଭାରି ଭଲଲାଗେ ତା’ ଆଲୋକ ଯେବେ
ରାତ୍ରିରେ ଚାଲେ ବାଟୋଇ ।୨।
ଏକା ଜହ୍ନ ପୁଣି ଆଲୋକିତ କରେ
ସାରା ବିଶ୍ବ ଅନ୍ଧାରକୁ
ସେଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ସହସ ବଦନେ
ଜହ୍ନମାମୁ ବୋଲି ଡାକୁ ।୩।
ଶତ ପୁତ୍ରର ସେ ଜନନୀ ଗାନ୍ଧାରୀ
ଆଖିରେ ପଟି ବାନ୍ଧିଲା
ଏକ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଧର୍ମରାଜ ବୋଲି
ମହୀରେ ନାମ ରଖିଲା ।୪।
ଜହ୍ନକୁ ଦେଖାଇ ପିତା ମାତାମାନେ
ପିଲାକୁ ତୁନି କରାନ୍ତି
ଜହ୍ନମାମୁ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ ତାକୁ
କୋଳରେ ଶୋଇ ପକାନ୍ତି ।୫।
ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାରେ ଭସ୍ମୀଭୂତ ହେଲେ
ଆକାଶରେ ତାରାଗଣ
ଜହ୍ନମାମୁ ବୋଲି ନାମ କିମ୍ପା ହେଲା
ବିଶ୍ବବାସୀ ମନେ ଗୁଣ ।।୬।।
ନରେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ବେହେରା, ଆଳଦା, ଖଇରା,ବାଲେଶ୍ଵର, ମୋ–୯୮୫୩୧୪୨୫୧୦
