ଅଫେରା ମଧୁପ

ପ୍ରେମକୁ ଯାଚିଲି ସିନ୍ଦୁର ଟୋପାଏ

ପ୍ରେମିକା କହିଲା ନା ଥାଉ,

ଟିକିଲିର ମଜା ସିନ୍ଦୁରରେ ନାହିଁ

କିଛିଦିନ ବିତି ଯାଉ ॥

ପ୍ରେମିକା ମାଗୁଛି ଏଇନେ ସିନ୍ଦୁର

ଭ୍ରମରଠୁ ମଧୁ ଶୋଷି,

ବାସି ଫୁଲ କେବେ ପୂଜା ହୁଏ ନାହିଁ

କହିଲି ମୁଁ ମୁରୁକି ହସି ॥

କହୁଛି ସରାଗେ ଗରଭେ ରଖିଛି

ଆମ ପୀରତିର ସନ୍ତକ,

ମଧୁ ଶୋଷି ନେଇ ଗଲାପରେ

ଫେରି ଆସେ ନାହିଁ ମଧୁପ ॥