ଗେଲବସରର ଦିନ ସରିଗଲା
କନ୍ୟାରୁ ହୋଇଲି ବଧୂ
ପରକୁ ଆପଣା ସ୍ନେହେ ପ୍ରେମେ କଲି
ବରଷିଲା ଖାଲି ମଧୁ ।
ପ୍ରଭାତୁ ଉଠିଣ ଗୋମୟ ସିଞ୍ଚିଲି
ଦୁଆର ଅଗଣା ସାରା,
ମୁଖ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ ଗୃହ ପରିଷ୍କାର
ଆସିବା ଆଗରୁ ଖରା ।
ଶୌଚାଦି କରମ ନିତ୍ୟ ପୂଜା ପାଠ
ସାରି ମୁଁ ଯତନ ଭରେ
ଶାଶୁ ଓ ଶ୍ଵଶୁର ପିତା ମାତା ମୋର
ଆଶୀର୍ବାଦ ଭିକ୍ଷା କରେ ।
ଧୀରେ ଧୀରେ ଯାଏ ରୋଷେଇ ଘରକୁ
ରାନ୍ଧଣାରେ ଦିଏ ମନ
ଜଳପାନ ଆଉ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ
କରେ ସର୍ବ ଆୟୋଜନ ।
ଏହି ନିତ୍ୟ କର୍ମ ସବୁ ଦିନ ଥାଏ
ତା'ପରେ ଅନେକ ଅଛି
ବ୍ରତ ଉପବାସ ପିଠା ପଣା ଭୋଗ
ସବୁ କରେ କିଛି କିଛି ।
ପରିବାରଟିକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରିବାକୁ
ସବୁ ଦୁଃଖ ସହି ଯାଏ
କଟୁ କଥା କହି କାହାରି ମନରେ
ଅଶାନ୍ତି କେବେ ନ ଦିଏ ।
ରୋଗରେ ପଡିଲେ ମୋ ଘରେ କେହିବି
ରଖିଥାଏ ମୁଁ ନଜର
ସେବା ଶୁଶ୍ରୁଷାରେ ଉଣା କରେ ନାହିଁ
ଥାଏ ପଛେ ଉଜାଗର ।
ତଥାପି ଏତିକି ଯାହା ମୁଁ କରିଛି
କହିଦେଲି କହୁ କହୁ
ପସନ୍ଦ ଆସିଲେ କହିଦେବ ଥରେ
ମୁଁ ଓଡ଼ିଆ ଘରର ବୋହୁ
ମୁଁ ଓଡ଼ିଆ ଘରର ବୋହୁ ।
ଅଞ୍ଜନା ନନ୍ଦ
କେନ୍ଦୁଝର, ଓଡିଶା
コメント